Het verhaal van Roos

Op 6 januari 2017 vloog ik voor het eerst naar Kenia. Ik had geen idee wat me te wachten stond. Ik wist niet waar ik zou verblijven, wat ik zou gaan doen, welke mensen ik zou ontmoeten. Het enige wat ik wist, was dat Frank mij op zou halen op het vliegveld. Frank bracht mij naar Emily en Raphael, mijn gastgezin, waar ik de komende drie maanden zou verblijven. Door Emily en Raphael ben ik bij Good Samaritan beland, hier bracht ik vanaf dat moment het grootste deel van mijn dagen door. Vanaf het eerste moment dat ik bij Good Samaritan binnenliep, voelde ik mij welkom. De kinderen kwamen enthousiast op me afrennen, ik werd hartelijk begroet door mama Damaris en ik moest gelijk meespelen met de kleintjes. Good Samaritan werd voor mij ook een soort thuis, met heel veel broertjes en zusjes. Het is een hechte groep kinderen, maar er is altijd plek voor nieuwkomers. Ik vond het prachtig om te zien hoe kinderen daar worden opgevangen en zo een kans krijgen op een betere toekomst. Ze gaan allemaal naar school, krijgen eten, onderdak en de liefde die alle kinderen verdienen. Alle kinderen daar hebben dromen, wensen, ideeën voor de toekomst. Het mooiste is dat ze hierin volledig gesteund worden door mama Damaris en alle leraren op school. Ze worden gestimuleerd om te dromen en om hard te werken voor hun dromen. Dat is prachtig om te zien.

In 2018 ben ik opnieuw een maand in Kenia geweest om Emily, Raphael en Good Samaritan op te zoeken. Toen ik bij Good Samaritan aankwam, kwamen de kinderen gillend en juichend op me afrennen. Zo blij waren ze dat ik weer terug was. Ik heb daar toen opnieuw een fantastische tijd gehad en vooral gezien dat je maar heel weinig nodig hebt om gelukkig te zijn.
Wat Good Samaritan doet voor kinderen, wens ik alle kinderen toe die door omstandigheden op straat belanden. Good Samaritan geeft kinderen een tweede kans en hoop op de toekomst die ze allemaal verdienen.